Akif'in Çanakkale Şehitlerine şiirini okuma zamanıdır: "Kimi hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne bela

Hani tauna da züldür bu rezil istila..."
Ve Ziya Paşa'nın mısralarını:

"Köpektir zevk alan sayyad-ı bi insafa hizmetten"

"Sayyad-ı bi insaf" "insafsız avcı" anlamına geliyor. Irak'a ateş kusan Amerikan – İngiliz kuvvetlerinin görüntüsü yanında bu ifadeler bile hafif kalabilir. Dünya, en güçlü savaş makinasının, İngiltere ile işbirliği yaparak, bu arada kolunu büktüğü pekçok ülkenin örtülü yardımını alarak, 12 yıldan beri ambargo altında inleyen, silahlardan arındırılmış bir ülkenin üzerine çullanışını seyrediyor. Ateş kusan bir dev ve ayakları altında bir halk...

Bağdat'tan, Basra'dan, Musul'dan alevler yükseliyor. Bilmem kaç bin füze kusmuşlar bu şehirler üzerine... Bilmem kaç çocuğun ağzına ateş doldurulmuş birkaç gün içinde...

Zafer mi bu?

Bu vahşetin neresine zafer yazılabilir?
Amerika Irak'ı teslim alırsa, zafer mi kazanmış olacak?

Bir manyak katil, bir eve baskın yapsa ve çocukları teker teker boğazlasa, sonunda zafer mi kazanmış olur?

Dünya isyan ediyor.

Amerika'da insanlar isyan ediyor.

Papa isyan ediyor.

Yüreği olan herkes isyan ediyor. İnsan olan herkes.

Amerika'nın başına çöreklenmiş bir çetenin hiçbir meşruiyyet şartı aramaksızın başlattığı savaşa isyan ediyor.

Bizde bir kesim var sadece, utanç verici bir biçimde "Amerikan zaferi"ne kenetlenmiş bir kesim. Bir an önce Umm Kasr teslim olsa, Nasırıye, Basra teslim olsa, Tikrit, Bağdat, Musul teslim olsa, beyaz bayraklar çekilse mevzilerden, beyaz bayrak üzerine dram döşenseler, sıra sıra Irak askeri sığınsa Amerikan birliklerine, Amerikan bayrağını öpseler bir kaçı, onlar Amerika'nın yanında aşk ile şevk ile yer alamayan Türkiye'nin stratejik hatalarını yazsalar...

Amerika'nın sıcak savaşa paralel biçimde yürüttüğü psikolojik harp, en büyük tahribatı, bizde, bir kesimin dünyasında yapıyor ne yazık ki...

İnsanlık geri plana...
İnsanlık romantizm.
Onlar reel politiğin destanını yazsınlar...

Bir insan tanırdım. Zulme başkaldırırdı Türkiye'nin zor zamanlarında...

Şimdi bir garip çiziye saplandı kaldı. Bugüne kadar bir tek yazısını görmedim Amerikan vahşetinin bölgeye taşıdığı insanlık dışı vasat üzerine...

Hayret! Hep Amerika ile birlikte olmadığımız için neler kaybettiğimizi yazıyor! Buna angaje oldu ve çıkamıyor o kısır döngüden...

Ne kahredici bir psikolojik savaş bu ki, en diri zihinleri bile esir alıyor. Ben, zaten Amerikanofil olanlara bir şey diyemiyorum. Onlar kendilerinden bekleneni yaparak geliyor. Başka türlüsü sürpriz olurdu onların çizgisi adına.

Ama o yiğit adam, sütununda gürlüyor, ekranlarda gürlüyor, ne yazık ki kendi adına değil, Türkiye'yi Amerika'nın yanında tavır almaya zorlamak için... Başkalarını romantik olarak suçluyor. Hatırlıyorum, bir zamanlar onu da birileri, ödediği bedellere bakarak "romantik demokrat" olarak suçlamışlardı. Nasıl oldu, nasıl bir zihni alabora yaşanıyor, anlamak mümkün değil.

İnsan hiç olmazsa, Amerika'da Bush'un cinayetlerine ortak olmamak için Oscar törenlerine katılmayan sanatçılardan ibret alır... Bu vahşetin arkasında Amerikan halkı bile yok. Amerika bile utanıyor bu vahşetten. Bir çete var bu vahşetin arkasında. Yarın daha çok utanacak. Tıpkı Almanya'nın Hitler'den utandığı gibi.

İnsan hiç olmazsa Papa'dan ibret alır.

Ben bu tür insanların, Papa'ya çağrı yapmalarını beklerdim, bu, 1915'ten 2003'lere taşınan vahşeti durdurmaları için... Oysa Papa tavır koydu, bizim psikolojik harp-zedeler vurgun yedi.

Ben "Neden hep İslam ülkelerini vuruyorsunuz!" diye isyan etmelerini beklerdim.

Yoo, sado-mazohist bir tavır var sergilenen, savaş çabuk bitsin de, bizim turizm kurtulsun... Yani Amerika daha çok ateş kussun, Irak çabuk pes etsin, Amerikalı gençler ölmesin vs... Ölmesin, kimse ölmesin, ama bu, bir ülkeyi halkıyla birlikte canavara peşkeş çekme pahasına olmasın!

Irak halkı direniyor!
Irak halkı vatanını savunuyor.

Henüz bir tek görüntü yakalayamadı Amerika, kendisini selamlayan! Kimse onun Irak'a barış getireceğine inanmıyor çünkü. Rejim değişikliği ise onu Amerika yapmayacak. Irak halkı yutmuyor bu zokayı.

Bölgede müthiş bir nefret üretiyor Amerika. Asla zafere ulaşamayacak. Bölge insanının, hatta dünya insanlığının barışçı ruhu Amerika'ya karşı (Bu Bush zihniyetine karşı) global bir kuşatma gerçekleştirecek. Amerikan halkı bu kuşatmayı aşmak ve ülkesine karşı nefretten kurtulmak için başından atacak Bush ve çetesini...

Dünya yeni bir sürece giriyor.
Zulüm hiçbir zaman payidar olmamıştır.

Bush ve çetesi, Amerika'yı bir ateşin içine attılar ki, Amerika bunun utancını yıllar geçse temizleyemeyecek. Saddam'ı yıkıyor, arındırıyor Amerikan vahşeti.

Dünya "Amerikan barışı"nı konuşmayacak bundan sonra asla, "Amerikan vahşeti" gündemde olacak hep!

Ben en çok, o koca adamın duruşuna yanacağım! Amerikan vahşetinin bir kurbanı Irak halkı ise, bir başka kurbanı da, zulüm karşısında hassasiyetini yanlış reel politik saplantısına feda eden o koca adam olmuştur. Yazık. Birkaç gün önceki yazımın başlığını hatırlayın ve psikolojik savaş karşısında "Aman aklınızı koruyun!"

AHMET TAŞGETİREN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu