Güler yüzlü insanlar bu ülkede yaşıyor

Ummanlı erkekler için bellerine taktıkları hançer ve başlarına sardıkları sarık, kıyafetlerinin resmiyetini tamamlayan iki öğe. Hançerin ve sarığın kıyafetteki tamamlayıcı unsur oluşunu, kravat örneği ile anlatmak mümkün. Resmi bir kabulde nasıl ki (Batılı) erkekler takım elbise ve kravat takmak zorunda ise Ummanlı erkekler için de sarık ve beldeki hançer her zaman giyilen beyaz elbisenin -ki yöresel adı dişdaşe- tamamlayacı aksesuarı oluyor. Çiçekli sokaklar ve caddeler, Umman'ın temizliğini ve bakımını sembolize eden en önemli unsurlar. Körfezin birinci, dünyanın ikinci temiz şehri unvanı, temiz ve bakımlı caddeler dolayısıyla kazanılmış. Sokaklar ve caddeler, çölün ortasında dağların gölgesinde çiçeklerle kaplı. Neredeyse taş hükmündeki arazi, taşıma topraklarla verimli hale geti-riliyor ve 50 derece ısıya rağmen damla sulama yöntemi ile taş toprak çiçeklerle ve ağaçlarla kaplanıyor. Sultan Kabus bir ülkenin gelişmişlik seviyesinin kişi başına düşen çiçek ve ağaçla ölçülebileceğine inanıyor ve şehrin yeşil alanlarını ve çiçeklerini bizzat denetliyor.

GÜNDÜZ UYKUDA GECE SOKAKTA

Umman'da güneş zamanı yaşanıyor. Sabah mesai neredeyse gün doğumu ile başlıyor ve öğle saatlerinde hayat öğle uykusuna yatıyor. Onun için üç gün boyunca biz sanki yaşanmıyor gibi yaşanan şehrin içinde dolaştık. Çünkü Umman'da 13-17 arası tatil. Güneş ışınlarının en dik olduğu saatlerde herkes istirahat halinde. Saat 17'den sonra hayat yeniden başlıyor ve gece ikiye kadar devam ediyor. Bizim için caddeler ve sokaklar iki kere boştu. Birincisi Cumhurbaşkanı Sayın Abdullah Gül için yollar tamamen kapatılmıştı. İkincisi halk sıcak dolayısıyla istirahata çekilmişti. Yol kenarlarında da hiç kimseler yoktu. Ertesi gün de durum çok değişmedi. Maskat'ın kenar mahallesi sayılabilecek yerlerde -sakın gözünüzün önüne ucube yerler gelmesin- bir iki insan gördüğümüzde, Cengiz Çandar “İşte kardeş ve dost Umman halkı” esprisini yaptı. Araçtaki herkes bir merak bakarken, “kardeşin” Ummanlı değil bir göçmen olduğunu fark ettik. Hintli, Pakistanlı ya da Bangladeşli biri. Bomboş caddelerde araba sürmenin rahatlığını, o araba içinde yolcu olmanın keyfini varın siz düşünün. Ya da tehlikesini… Çünkü Ummanlı şoförümüz bir rallici gibi araç kullanarak zaman zaman yüreğimizi ağzımıza getirdi. Ummanlılar “güneş zamanını” yaşarken biz “saat zamanını” yaşamaya devam ettik. Hal böyle olunca tertemiz caddelerin, baharat kokulu havanın, bembeyaz görünümlü evlerin birbirine bir hayli uzak mesafesinde kendimizi zaman zaman Truman Şhov'da, zaman zaman da bir masal ikliminde hissettik. Mekânın insansızlığı bizi bir film platosunda bulunduğumuz izlenimine düşürürken, anlatılanlar masal kadar uzak, masal kadar dinlendirici geldi.

Umman'daki Türk nüfus: 2010 yılı başı itibariyle Umman'da 3000 civarında Türk vatandaşı ikamet etmektedir.

Yarın: Masalımız El Alem Sarayı'nda başladı