İnsanlık tarihinde yaşanan soykırımların ortak özelliği, unutulduğunda tekrar etmesi. Bosna’da yaşanan soykırımı Batı’nın kağıt üstünde kabul etmemesi sonucu Filistin’de benzerini yaşıyoruz. İşin trajikomik tarafı, Hitler’den bu zulmü görmüş olanların bugün sistematik şekilde katliam uygulayarak Filistin halkına soykırım yapması.
Genelde sanatın, özeldeyse sinemanın en önemli vazifelerinden biri unutulmaması gerekenleri unutturmamak olmalı. Sinema, insanlık için bir hatırlama aracıdır. Hatırlayarak hakikatin üstünün örtülmesine mani olma adına her sinemacı üzerine düşeni yapmalıdır. Bugün yaşadığımız soykırımı da katliam bitene kadar gündemde tutmalıyız. Kan dursa bile bunun soykırım olduğunu haykırmak ve insanlığın unutmaması sağlamak öncelikli vazifelerimiz arasında yer almalıdır.
GERÇEK İLE GERÇEKÇİ ARASINDAKİ DUYGU FARKI
İşte bu ahval ve şerait içinde dahi biz bu vazifeden mahrum etmek isteyenler olacak. Buna izin vermeyeceğiz. Her gün onlarca video ve fotoğrafla karşı karşıya kalmamız da sinemanın gücünü ve vazifesini hafifletmiyor, aksine sağlamlaştırıyor. Zira gerçekçi olan ile gerçek kabul edilen arasında duygu farkı var. İlkinde ulaşılması gereken hedefe yakınlık sebebiyle geç gelen ancak kalıcı olan bir duygudan söz etmek mümkün. İkincisinde ise zaten gerçek olduğu bilindiği için doğrudan kabul ve duygu ile gelen ve sonrasında uçucu olan bir his meydana geliyor.
O halde sinemanın en ciddi türlerinden biri haline gelen ve siyonist zihnin propagandasına zemin hazırlayan Holokost filmlerinden bazı sahnelerle bugün Gazze’de yaşananları özdeşleştireceğimiz bir tabloyu vurgulamak gerek.
En meşhur Holokost filmi şüphe yok ki Schindler’in Listesi. Steven Spielberg imzalı ve bol Oscar ödüllü filmdeki kırmızılı kız çocuğu sahnesi sinemanın unutulmazları arasındadır. Ve o kırmızılı çocuklar bir kurgu olarak değil bugün gerçek olarak Gazze’de karşımıza çıkıyor.
NETANYAHU’NUN HİTLER’DEN TEK FARKI BIYIĞI OLMAMASI
Film değil gerçek karakterler… Hitler, nasıl ki insanlık tarihinin en karanlık eylemlerinden birine imza attıysa, kendisinin halefi konumuna yükselen Netanyahu da esefle safilin hükmünde durmaksızın katliam uyguluyor. Hitler’den tek farkı ise dudağının üstünde o malum bıyık bulun-maması.
PİYANİST DEĞİL PİYANİSTLER
Roman Polanski imzalı Piyanist filmi de hepinizin malumu. İkinci Dünya Savaşı sırasında yıkılmış şehrin içinde piyanosu ile umuda tutunmaya çalışan baş karakterin benzeri de bugün Gazze’de var. Geçtiğimiz günlerde bir grup Gazzeli genç enkazın yanı başında piyanonun etrafında omuz omuza vererek özgürlük şarkıları söyledi.
