Türk Ermenisi Levon Panos Dabağyan'a herkes Levon Amca diye hitap ediyor. 80 yaşında, Atatürk'ü ve Türkiye'yi çok seven Levon Amca kendini Osmanlı Ermenisi olarak tanımlıyor. Fatih Sultan Mehmet'i, İkinci Dünya Savaşı'nı, Ermeni Tehciri'ni, İstanbul'u ve bir de Alparslan Türkeş'i anlatan kitapları var. Hatta 1969'da milletvekili adayı olduğu MHP'nin üç hilal ambleminin de fikir babası olan Levon Amca Türk milliyetçisi bir Ermeni. Katıldığı konferanslardaki sıra dışı açıklamalarıyla bilinen Dabağyan, Ermeni meselesi hakkında yine farklı ve çarpıcı açıklamalarda bulundu.
Bunları anlatmak çok zor. Yenikapı sahilinde dünyaya geldim. Bir aile vardı biz onları Türk bilirdik. Meğer Selanik'ten dönmeymiş. Biz kiliseye giderken yolumuzu çevirirlerdi. O yüzden sahildeki kayaların üzerinden atlayarak kiliseye giderdim. Belli bir yaşa gelene kadar epey uğraştılar bizimle. Orada iyi şeyler olmadı. Hiçbir şey olmadı diyorlar. Yalan. Bizi çok kırdılar kızım. Ermeni dendiği zaman küfürle eşit oldu. Çok zoruma gidiyor. Bizimkileri kullandılar ve buna alet olundu.
Söylediğim belki ters gelecek ama 1965 yılına kadar olan dönemi onca çileye rağmen bugüne tercih ederim.
Hiç olmazsa o zamanlar İstanbul'un hakiki Türk aileleri vardı. Onlar bizi teselli ederdi. Yakınlık gösterir sahip çıkarlardı. Bugün onlar yok. Benim rahmetli annem teyzem ile birlikte her ayın birinci cuması Eyüp Sultan'a ziyarete giderlerdi. Çok güzel yıllardı. Ermeni bayramı gelirdi. Komşularımız bize ziyarete gelirdi. Müslüman bayramı olurdu bizimkiler ziyarete giderdi. Bugün böyle değil. Şakaya bile tahammül edemiyorum artık.
Farkındaysanız bu sorunları Ermeniler konuşmuyor. Başkaları bizim adımıza konuşuyor. Bu memlekette Müslüman camia Ermenilere sahip çıkmadıkça bu iş düzelmez.
Ermenileri Yahudi'si de Rum'u da tutmaz. Ermeni de onları tutmaz. Yahudileri tutmam çünkü Siyonistleri devamlı bizimle uğraşmışlardır. Türk'ün ve Osmanlı'nın sağ kolu olduğumuz için. Osmanlı da Ermenilere büyük mevkiler verirdi. Yaptıkları hizmetleri okul kitaplarına varıncaya kadar aktarılsaydı Ermeni meselesi diye bir şey olmazdı.
Evet. Beni kandıramazlar ama bir Ermeni'yi Türk'e karşı işleyebilirsin. Çünkü Türkler Ermenileri tanımıyor çok uzak artık. Mesela bugün biz burada vatandaş mıyız yoksa değil miyiz? Meçhul. Bir rejim o memleketin sahiplerinden ziyade düşman olanların işine yarıyorsa o rejim değildir.
Azınlık mevzu ele alındığı zaman iyi niyetli dahi olsa bizim idarecilerimiz azınlığı bir potada değerlendiriyorlar. Yanlış. Rum ayrı Ermeni ayrıdır. Rum Bizanslıdır. Ben Bizanslı değilim. Bizans bana zulüm etmiştir. Zaten onun için Alpaslan'a savaşa iştirak ettik. Asimilasyondan kurtulmak için. On binlerce Ermeni ve Türk'ün canına kıydılar.
İyi olmadı. Bunu bilerek yaptılar. Doğu'daki Kafkas Ermenilerinin Türkleri öldürmesi gibi oldu. Bir daha Türk ve Ermeni yanyana gelemesin, düşman olsun diye yaptılar. Katilin resmini Türk bayrağı elindeyken çektiler. Bunların hepsi bir oyun.
Onun bir şey söylemesi beni ırgalamaz! Çünkü başkası benim adıma konuşmasın. Birileri ona bunları söyle diyor o da söylüyor. Nobel'e aday gösterildi. Bir ekolün adamıdır da ondan. Ben Orhan Pamuk'un kitaplarını biliyorum. Abartıldığı kadar bir yazar da değil. Bir defa sen bir edebiyatçısın, Ermeni meselesi gibi siyasi ve kritik bir konuda neden açıklama yapıyorsun? Devlet beni konuşturmalı çünkü bu benim meselem. Orhan Pamuk'u samimi bulmuyorum.
Yanlıştır. Türkiye'deki bir meseledir bu. Ermenistan'ı bu işe karıştırırsan elinde koz olarak kullanır. Buradaki Ermenilerle oradaki arasında çok fark var. Onların kültürü ile bizimki çok farklı. Aynı dili bile konuşmuyoruz.
Ermenisin dikkatli olacaksın. Çünkü her an için kovulabilirsin. Kadroya alınmazsın. Ama bu ne Rumlara ne de Yahudilere karşı böyle oldu. Varsa yoksa Ermeniler. Mesela Necip Fazıl. Bugüne kadar onunla ilgili en ufak bir şey duymamıştım. Fakat şu sıralar bir eser yazıyorum, onun yazdığı kitaplardan bir pasajı alıp kullanmak istedim. Bizden bahsedildiği zaman 'piç' ifadesini kullanıyor. Necip Fazıl ile Sabah Gazetesi'nde tanıştım. Orada müşterek çalışmalarımız oldu. Her gün selamlaşırdık. Mehmet Şevket Eygi bir gün bana dedi ki; 'Levon Bey sizi Cerit Bey'e şikâyet etmiş.' Yahudiler benim o gazetede çalışmamı istemiyorlarmış. Bu adam Müslüman geçinen biri... Nasıl bir insanın rızkı ile oynamaya kalkar? Kendi bıraktığı şanına layık olduğunu düşünmüyorum.
Çünkü ben işlerine gelmiyorum. İşi bozarım. Türk basını diye bir şey yok zaten. Bir gazete ki istediği, doğru olan şeyi yazamıyorsa o gazete başkasının demektir.
1969 yılında, Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi 1969 yılında Adana'da büyük kongresini topladı. Bu kongre partinin adının Milliyetçi Hareket Partisi olduğu ve genel başkanlığa Alparslan Türkeş'in getirildiği kongredir. O dönemde Alparslan Türkeş'in yakın çevresinde bulunuyordum kongrede yerimi aldım. Parti Atsızcılar ile Türkeşçilerin çekiştiği bir virajdaydı. Partinin ambleminin ne olacağı gündeme gelince, Atsızcı kanat 'kurt'un amblem olarak seçilmesini önerdi, fakat ben 'Biz Osmanlıyız! Bize üç hilal yakışır!' diyerek bağırdım. Bu çağrım alkışlarla desteklendi ve partinin amblemi olarak üç hilal seçildi. Böylece üç hilal MHP, kurt ise Ülkü Ocakları amblemi oldu.
Türkiye'de 70 bin Ermeni kaldı. Bu kadar Ermeni'den korkulur mu? Ben 36 ay askerlik yaptım. Bugün karşıma geçmiş 'siz hangi ülkeden geldiniz?' diye soruyor. Ben bu toprağın insanım ve öyle kalacağım.
Ortalığı karıştırmak için yapılıyor. Burada basının da rolü var. Habertürk gazetesi Samatya'daki olayı Ermeni kadınlar olarak verdi. Sen kimsin beni ayırıyorsun? Devlet bana bir unvan verdi. Bütün eserlerim okullarda okutulmaya layık görüldü. Radikal Gazetesi birkaç yıl önce 'devletten torpilli yazar' diye başlık atıp şeceremi koydular. O hale getirdiler ki beni hedef gösterdiler.
İlkokula gidiyordum. Cumhuriyet Bayramı'nda rahmetli teyzem alıp beni Beyazıt'a resmigeçit seyretmeye götürürdü. O zamanki resmigeçitler çok güzel olurdu. Ordu geçiyor, gurur duyuyorsun, sıra okullara geliyor. Ufak izcilere yavru kurt denirdi. Trampet borazan çalan minik minik çocuklar. Teyzeme 'ben neden geçemiyorum' dedim. O da 'biz gayri Müslimiz geçirmezler' dedi. O zaman ben okumayacağım dedim ve okumadım. Beni teyzem yetiştirdi. Çok emek verdi bana. Ülkemi bana sevdiren de odur.
Ermenistan'dan Türkiye'ye çalışmak için gelen Ermeniler var. Ermeniler buradan memnun kalıyorlar. Burada kazandığı parayı ailesine veriyor. 'Türkler bize anlatıldığı gibi değil' diyorlar. Oradan gelen hiçbir Ermeni kötü bir şey yapmamıştır. Memleket aleyhine çalışmamıştır. Onların gelmesi buradakilerin işini bozdu. Hallerinden memnunlar. Türkiye'deki Ermenileri kıskanırlar. 'Siz burada rahatsınız' diyorlar. Eskiden beri öyledir. Ermenileri Türkler kendinden kabul etmediği müddetçe bu mesele çözülmez. Nereye giderseniz gidin bu böyle.
