Bir kere, tamamen
üretilen, bundan dolayı da en küçük bir gişe kaygısı bulunmayan üç-beş tane mayışık
izleyince, adına
dediğimiz, üretiminden tüketimine kadar her aşamasıyla olağanüstü masraflı, karmaşık başarı denklemlerine ve kendine özgü acımasız işletim kurallarına sahip ultra-kapitalist iş kolunu her zaman her yerde aynen böyle ilerleyen
zanneden,
sinemanın ticarî ve endüstriyel boyutu
hakkında en küçük bir fikri dahi bulunmayanlar şu gerçeği de doğal olarak bilemezler:
gişede yeterince iyi iş yapmadığı için o gösterişli ve yüksek işletme giderli
sinemalarından birbiri ardınca kaldırılacak, ailelerin pek uğramak istemedikleri, ortam açısından diğerlerine göre daha köhne, ses-görüntü teknolojisi ve hizmet kalitesi iyiden iyiye düşük
kenar mahalle sinemalarına
doğru savrulacak. Ve uzun yıllardır iyice yerli yerine oturmuş bir gelenek uyarınca, gösterime girdiği ilk üç gün,
günü elde edilen veriler sonraki günlere de pek güzel ışık tuttuğundan dolayı, en kabadayı bir tahminle
4-5 haftada 20-25 bin kişi
tarafından izlenip, sonrasında ise apar topar piyasadan çekilecek. Bugüne kadar pek çok
in başına geldiği üzere…