Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Davut DURSUN ddursun@yenisafak.com.tr

2006 yılının ciddi sıkıntılara gebe olduğu şimdiden belli. İç politikada yaşanan tartışmalar birkaç noktada toplanıyor. Bunların başında erken seçim tartışması geliyor.

Kimi siyasi çevreler 2006 yılını erken genel seçim yılı olarak ilan etmiş bulunuyor. İktidar partisi Meclis'te sahip olduğu yüksek temsil gücüyle seçimin 2007 Kasım'ında yapılacağını ve erken seçimin söz konusu olmadığını söylüyor. Buna karşılık muhalefet çeşitli gerekçelerle seçimin bu yıl yapılmasının gerektiğini savunuyor.

Seçim olsun veya olmasın 2007'deki cumhurbaşkanlığı seçimi konusu da önemli gündem maddelerimizden biri. Türkiye'de cumhurbaşkanları seçimi her zaman önemli olmuş ve ciddi krizler yaşanmasına yol açmıştır.

Aslında parlamenter sistemlerde cumhurbaşkanlığı seçiminin krize yol açmaması gerekir. Çünkü bu sistemde cumhurbaşkanlığı makamı sembolik bir niteliğe sahip olduğundan çok etkin değildir. Kendisine saygı duyulan, temsil kabiliyeti yüksek, birliğin ve bütünlüğün sembolü bir makam olarak elbette önemlidir.

Bizde ise durum çok farklıdır. Cumhurbaşkanları sistem içinde çok güçlü bir konuma sahipler. Nerede ise bir tür devlet başkanı olarak önemli yetkileri var. Anayasamızda cumhurbaşkanının yetkileri uzun uzun sayılmıştır. Her konuda geniş yetkileri var. Hatta Sayın Sezer, bu yetkilerin genişliğinden şikayet etmiş ve azaltılması gerektiğini savunmuştu.

Bu durum parlamenter sistemle bağdaşabilir değildir. Fransa'nın sistemin içinde bulunduğu krizden bir çıkış yolu olarak geliştirdiği "yarı başkanlık sistemi" bizim gibi ülkelerde güçlü cumhurbaşkanlığı şekline dönüşmüş bulunuyor. Ancak güçlü cumhurbaşkanlığının yaşanan krizlerden bir çıkış yolu mu, yoksa krizleri sürekli hale getiren bir sebep mi olduğu tartışılmalıdır.

1982 Anayasası'nın yapıcıları, o günün şartlarında Türkiye'nin yaşadığı siyasi istikrarsızlık sorunlarını aşmanın bir yolu olarak cumhurbaşkanlığı makamını iyice güçlendirmekte buldular. Hatta anayasanın yapılışı sırasında "yarı başkanlık sistemi" bir alternatif olarak tartışılmıştı. Her ne kadar bu sistem tercih edilmemişse de iyice güçlendirilmiş bir cumhurbaşkanlığı makamının tesis edildiği ve bu yolla yürütmenin güçlendirilmek istendiği biliniyor.

Güçlü cumhurbaşkanlığı sistemi, her ne kadar parlamenter sistemle fazla bağdaşabilir bir durum değilse de Türkiye'nin siyasi geleneklerine uygun bir durumdur. Türkiye'de her zaman güçlü devlet başkanları olmuştur. Osmanlı döneminde padişahlar, cumhuriyet döneminde de Atatürk gibi, İnönü gibi güçlü liderler sisteme damgasını vurmuşlardır.

Her ne kadar 1924 Anayasası parlamenter sistemi öngörmüşse de savaş kazanmış, rejim kurmuş bir lider olan Atatürk ve İnönü'nün sembolik bir siyasi liderlik yapmaları söz konusu olamazdı. 1961 Anayasası döneminde F. Korutürk dönemi gerçek anlamda parlamenter sisteme uygun sembolik cumhurbaşkanlığının görüldüğü bir dönem olmuştur. 1982 Anayasası zaten cumhurbaşkanlığını iyice güçlendirerek bugünkü konumuna getirmiştir.

Böyle bir tablo karşısında olan Türkiye'de cumhurbaşkanının seçimi ve kimin seçileceği önemli bir sorundur. Bunun için seçimine iki yıl olmasına rağmen tartışmalar şimdiden başlamış bulunuyor ve 2006 yılında bu konu üzerinde çok konuşulacağı bellidir.

İç politik meselelerin yanında, daha çok konuşacağımız konular bölgesel uluslararası sorunlar olacaktır. Amerika Birleşik Devletleri'nin İran ve Suriye'ye yönelik baskıları ve muhtemel operasyon girişimleri 2006 yılında bölgenin önceki yıllara göre daha da sorunlu olacağını gösteriyor. Geçen ay başlayan yoğun trafik hız kesmeksizin devam etmektedir. Türkiye bu gelişmelerin merkezi yerinde yer alıyor ve her türlü gelişmeden şu veya bu şekilde etkilenecektir.

Enflasyon ve faizler düştü, siyasi istikrar var, özelleştirmeler iyi gidiyor diye seviniyoruz; ancak 2006'da ciddi sıkıntılarla karşı karşıya olduğumuzu unutmamak gerekiyor.

Geri dön

Yazdır

Yukarı