'Zafer Bayramı' olarak kutlanan bir günde demokrasi dışı rejimlere ülkemizi mahkum etme yanlısı kişi ve çevrelerden söz etmek doğru olmayabilir; ancak günün anlamı bu nâzik konuyu daha da önemli hale getiriyor.

Birilerinin olağan bir asker-sivil buluşması biçiminde geçen son Milli Güvenlik Kurulu (MGK) toplantısını bambaşka bir mâhiyette tanıtma gayreti herhalde gözlerden kaçmadı. Gücünü demokratik hayatın işlemesinden alan bir muhalefet partisi yöneticisinin 'post-modern uyarı' tespiti nasıl gözden kaçabilir? Ya da, bir eski cumhurbaşkanının 'nâzik 28 Şubat' yakıştırması? Sağda solda çıkan haber ve yorumlar da 'post-modern' gelişmelere hevesli olanların varlığına işaret ediyor.

Bu yanlış düşünce sahipleri saatleri geçmiş zamana takılı kalmış insanlar ve günümüzün dünya şartları ile o şartların Türkiye'yi oturttuğu yeri değerlendirmekten fena halde âcizler... Türkiye, bugün, dünya sistemi açısından, yakın geçmişte hiçbir zaman olmadığı kadar merkezî bir değer taşıyor ve iktidarda Ak Parti hükümetinin bulunması o değer ve önemi daha da artırıyor.

Bir gerçeği yeniden hatırlatmakta yarar var: Dışarının gözden çıkarmadığı bir iktidarın sonunu getirmek için, demokratik olmayan yollara, kargaşa ve kaos ortamı yaratma türü yöntemlere başvurmak yetersiz kalıyor. Kitle desteğini yanına, dış konjonktürü arkasına alan iktidarlar yapay yöntemlere meydan okuyabiliyorlar. Bugün Ak Parti'nin durumu bu. Bu durum devam ettiği sürece farklı beklentileri olanlar hüsrana uğrayacaklardır.

Dış konjonktürü belirleyen iki önemli coğrafî unsur var: Avrupa ve Amerika. Geçmişte, olağandışılıklar, bu iki önemli siyasî aktörden birinin veya ikisinin birden arzusuyla yaşanmıştı ülkemizde. Yarın da benzer bir uğursuz gelişme söz konusu olacaksa, Avrupa veya Amerika'dan habersizce meydana gelmesi beklenmemeli.

Türkiye'de olağandışılıkların hangi kurumlar eliyle yaşatıldığını hepimiz biliyoruz. Bir defa, o kurumlar, geçmişte sebebiyet verdikleri altüst oluşlardan ders almışa benziyorlar. Demokrasiyi bütünüyle gözden çıkarmadan yeni bir altüst oluşa sebep olunamaz; öyle bir gelişme ise sadece siyasî hayatı tasfiye etmekle sonuçlanmaz, o gelişmeyi sağlayanları da pişman edecek şartları ülke gündemine dayar. Zaten bu sebepledir ki, sadece toplum değil, esasen toplumun ayrılmaz bir parçası olan kurumlar da, içindeki herkes tam farkında olmasa da, kendilerini dönüştürüyorlar. Dönüştürmek zorundalar.

Bu sürecin kendi kendini besleme gibi bir özelliği var. Kitle desteğine sahip iktidarın hassas global dengeler içinde ülkeyi merkeze konuşlandırması dış konjonktürü arkasına almasına yarıyor; kitleler yanında konjonktür sayesinde dış desteğe de kavuşmuş iktidarı rahatsız edebilecek iç odaklar kendilerine hareket alanı bulamıyorlar. Bu da demokrasinin kanallarının daha da genişlemesine ve iktidarı güçlendirmesine yol açıyor. Güçlü iktidar ise... Buna 'kısır döngü'nün olumlu karşılığı olarak 'verimli döngü' diyebiliriz... Başka ülkelerde bizden çok önce yaşanmıştı bu süreç, şimdi de bizi etkisi altına aldığı hemen fark ediliyor.

Sürecin önemi yalnız iktidarların elini güçlendirerek demokrasiyi takviye etmesinden değil, ekonomiden siyaset ve sosyal hayata her alanı olumlu biçimde etkilemesinden... Varolan kronik sorunlar bile, böyle bir sürecin etkisi altına düşmüş bir ülkede, daha kolay çözülür görünüyorsa bundandır...

Dünyanın gittiği istikameti, toplumun arzularını tam okuyamayan, kaos ve çalkantıdan medet umanlar hâlâ var aramızda; ancak her yeni gelişme onları biraz daha hayal kırıklığına uğratma potansiyelini içinde taşıyor.

Bugün askerî zaferlerimizi kutladığımız mutlu bir bayram günü; aynı coşkuyla demokratik başarılarımızı kutlayacağımız günler de herhalde fazla uzak değil.

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan