* Hocam, Ben namaza yeni başladım sayılır. Çok fazla dindar bir aileden gelmedim. Hatta Müslüman kökenli bile değilim. Babamın ben küçükken kendi çapındaki yetiştirmesi ile ve tabiî ki biraz da Tanrı'nın kalbime attığı imzayla Müslümanım. Dinî çok kitap okudum.

Romanlar, Necip Fazıllar, İlmihaller. Müslüman çevreyle ilişkilerim çok oldu. 33 yaşındayım, ama son 5/6 senedir namaz kılmıyor (tek tük kılmayı saymıyorum. Lise döneminde kendimi epey bir namaza vermiştim ve o dönemleri odama giren güneş ışığının verdiği huzur da dahil hiç unutmam. Tanrı'ya o hislerimin -bu huşû olsa gerek- geri gelmesi için dua ediyorum) olmam, ruhsal sağlığımı derinden etkilemeye başladı. İki aydır aksatmadan namaz kılmaya çalışıyorum. Eşim namazları cem ettiği için çok üzülüyordum. O da bugün (8.9.2005) bana sizin Yeni Şafak gazetesindeki yazınızı gönderdi, açıklamalarınız gerçekten içimi rahatlattı ve aydınlattı. Yalnız açıklamalarınızdan anladığım kadarıyla, bu sadece ihtiyaç ve sıkıntı ânında yapılabilecek bir durum. Örneğin, eşim büyük bir okulda Din Dersi öğretmeni. Belki orada namaz kılmak için vakit bulabiliyordur. Bunu bilemiyorum, ama bazı günler tam gün dersleri olduğunu biliyorum. Fakat benim düşüncem şu; velev ki okulda namaz kılmaya vakti oldu.

Bulunduğu ortam öyle dinle alâkalı bir yer değil, herkesin dilinde. Zaten çoğu yabancı öğretmen. Okulda namaz kılmaya kalktığı zaman, oradaki bazı insanlar İslâmiyete daha da düşman olabilir, ters etki yaratabilir, daha da kötüsü eşim işini kaybedebilir. Ama eşim bazen kılmaya vakti olmasına rağmen cem etmek istiyor. Bunun üşengeçlik (aslında diğer konularda hiç üşengeç biri değildir) ile alakası olduğunu düşünüyorum. Bu konuda da bir şeyler yazarsanız, çok sevinirim. Eşim bu durumda da cem edebilir mi? Kalın sağlıcakla. (ismini mahfuz tutmayı uygun gördüğümüz bir okurumuz; bunun ve küçük değişiklik için özür beyanında bulunmak istiyorum)

Namazın huzur ve dinginlik verici özelliklerini ve etkilerini yakından ve derinden yaşayıp tadan biri olarak, ara verip yeniden başladığınız namaz kılmanın, mutluluk ve huzur kaynağı olmasını diliyorum. Bu başlangıcınız, inşallah tasvirini gerçekten çok güzel yaptığınız "huşû" içinde namaz kıvamı yolunda önemli bir adım olur. Namaz kılmak, onu bir yük olarak değil, evreni yaratan ve bütün varlıkları yöneten, şükranların en gönülden olanlarını borçlu olduğumuz Yüce Allah'la bir iletişim olarak gerçekleşirse, iç huzurunun en önemli kaynaklarından biri olur. Bu konuda biz de sizin için en içten duaları yapıyoruz.

Kolaylık Dini İslâm

Namazların birleştirilmesinin de dâhil olduğu kolaylık getirici ruhsatlar, özellikle ülkemizde, nedense dinî görevlerin yapılması konusunda aldırışsızlık, ihmalkârlık ve üşengeçlik olarak değerlendiriliyor. Hatta bu, konuyu yakından bilen din bilginleri arasında bile önemli ölçüde böyle. Dinimizin kolaylık dini olduğunu söyleriz, ama iş Yüce Allah ya da Sevgili Peygamberimiz tarafından gösterilen kolaylıkları uygulamaya geldi mi, bu güzelim ilkeyi uygulamaktan çeşitli kaygılarla çekiniriz. Bu konularda, nefsimizin değil, Yüce Allah ve peygamberinin çizdiği sınırlarda kalarak tanınmış olan kolaylıkları uygulamalıyız.

Bu değerlendirme ışığında, iletinizde değindiğiniz gerçekten önemli hususları ele alabiliriz.

Namazları Ciddî Sebeplerle Birleştirme

Eşiniz, bulunduğu iş ortamını elbette daha iyi bilir. Din Kültürü öğretmeni olsa bile, bazı işyerlerinde çok yanlış bir şekilde "laiklik" adına ibadet hakkının engellenmesi, laik bir "cihad" gibi değerlendiriliyor. Kaldı ki maalesef kimi zaman hiç anlaşılmaz sebeplerle bazı dindar kişilerin sahibi ya da yöneticisi olduğu işyerlerinde bile ibadet hakkının engellendiğini biliyoruz. Bu yüzden eşiniz, çalıştığı okulda namaz kılma durumunu, bizden daha iyi takdir ediyor diye düşünüyorum. Okuldayken namazları birleştirmesinin ciddî ve kabul edilebilir bir ihtiyaç, meşguliyet ve sıkıntı gerekçesi bulunduğu anlaşılıyor. Böyle durumlarda da, namazları birleştirmenin tartışılması doğru değildir.

Önceki yazımızda da belirttiğimiz gibi, İbn Abbas'ın rivayetine göre Hz.Peygamber (s.a.), korku ve yolculuk (bir rivayette yağmur) olmaksızın, öğle ile ikindiyi, akşam ile yatsıyı bir arada kılmıştır. (Buharî, mevâkît, 12; Müslim, salâtu'l-müsâfirîn, 49, 50, 54) İbn Abbas'a Rasulullah'ın bununla ne yapmak istediği sorulunca, "Ümmetine zorluk vermemeyi kastetti." cevabını vermiştir. (Müslim, salâtu'l-müsâfirîn, 49) Bu uygulama ve yorumu değerlendirildiğinde, çok nâdir durumlarda ve sık olmamak kaydıyla, peygamberimizin bu uygulamasına uyarak namazlar birleştirilebilir. Bundan amaç, sırf peygamberimizin bir sünnetini uygulama sınırını aşmamalıdır. Zaten peygamberimiz de bu uygulamayı, çok sık yapmamıştır. Üşengeçlik ise, namazları birleştirmenin bir gerekçesi olamaz ve sanırım olmamalıdır.

İş Güvenliği ve Namazların Birleştirilmesi

İletinizde değindiğiniz ikinci önemli husus, iş kaybetme kaygısıyla namazların birleştirilmesidir. Bu hususu da, iletiniz vesilesiyle ele almak çok uygun düşecektir.

Dört hak mezhep içinde namazların birleştirilmesini en geniş biçimde kabul eden Hanbelîler, namazları birleştirmediği takdirde, rızık ve maişetini sağlamakta bir zararla karşılaşacağından kaygı duyanlar, namazlarını birleştirerek kılabilirler. Bu görüş, aslında ihtiyaç, meşguliyet ve sıkıntı durumlarında namazları birleştirmenin bir uzantısı niteliğindedir. Buna göre, işyerinde namaz kılması durumunda işini kaybetme kaygısı duyanlar ya da uluslar arası insan hakları belgelerine aykırı olarak işyerinde ibadet hakkı engellenenler, namazları birleştirme ruhsatına göre hareket etmelidirler. Ayrıca, şartları elverişliyse, uygun yollarla girişimlerde bulunarak işyerinde ibadet hakkı için de çaba göstermek gerekir.

VECDİ AKYÜZ

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan