Gecenin kaçıydı? Başbakan Brüksel'de masadan "kalkar gibi" yaptığında, ben evimde masaya henüz oturmuştum; ayıptır söylemesi, internette sörf yapıyordum.

Ekşi Sözlük'e sardırdım yine.

Son zamanlarda bol bol sözlük okuyor ve sağolsun arkadaşlar, bilgileniyorum. Entry'lerden biri (İbrahim Tatlıseks namıyla maruf, bence rahatlıkla günlük mevkutelerde yazabilecek donanımda bir şahıs... Esasında bütün sözlük yazarları öyle değil mi?) Avrupa şehirlerinde metroya beleş binme tekniklerini araştırmış. Rehber niteliğinde bir çalışma.

Fransa'dan başlayalım isterseniz.

Paris bir şenlik... Koskoca Lyon'da ise topu topu 15 "kontrolör" var. Metroya bineceğiniz zaman, katiyetle bilet almıyorsunuz. Kontrolör sayısı sınırlı olduğu gibi, "turnike" filan da hakgetire. Kötü ihtimale hazırlık olarak, elinizde "kullanılmamış" bir bilet bulundurabilirsiniz. Ezkaza yakalandığınızda, asla ve kat'a İngilizce veya Fransızca konuşmayın; melul melul bakın ve kontrolörün size acımasını sağlayın.

Bordeaux da kontrolör yok. Kaptırın gitsin.

Metz'de sadece otobüs var. Bilet almak zorundasınız. İstanbul'da olduğu gibi, otobüse ön kapıdan biniliyor. "İlk durakta bilet alacağım" mazereti işe yaramıyor. Risk almaya değmez. Şehir küçücük zaten, yürüyüverin gitsin.

Berlin'de işler daha karışık.

Türklerin, Charlottenburg-Zoologischer Garten, Friedrichstrasse-Hackescher Markt hattı dışına takılmaları tavsiye olunur. Sabahın erken saatleri çok ferah. Hafta içinde kesin kontrol var. Melul melul bakmak da işe yaramıyor, kontrolör Türk de olsa 40 Euro ceza çalışıyor. Doğu Berlin'de kontrol daha az.

Hamburg mu?

Allah yazdıysa bozsun... Efendi olun, hemen biletinizi alın.

Stuttgart biraz daha rahat ama, risk almaya değmez. Karlsruhe de tehlikeli. Burada metro yok, tramvay var. Kontolör aniden vagona dalıyor ve (nasıl tanıyorlarsa) doğrudan biletsizlerin üzerine yürüyor. Dikkat!

Weimar'de sadece otobüs var. Allah'ın bir lütfu, bu küçük şehirde hiç kontrol olmuyor. İyi hoş da kardeşim, azıcık yürüseniz ne çıkar? Şehir son derece güzel. Gezin, görün, temaşa edin.

Buchenwald'e çıkmak için 6 numaralı otobüse bineceksiniz. Hiç kontrol yok.

Malmö'de, "Kusura bakmayın Kron'um yok, Euro'yla ödeyebilir miyim?" ayaklarına yatın. Hiç sorun olmuyor. Hatta sizi ağırlıyorlar bile. Stockholm'de metronun en arka vagonunun sağ tarafında oturursanız hiçbir şeycik olmaz. Kontrölörler sarı resmi üniforma giyiyor. Onları görünce paniklemeyin. Hemen trenden inin, suhuletle bir sonraki treni bekleyin.

Londra...

En kazık cezalardan birisi olan "sabıka kaydı"yla ödüllendirileceğinizden, dikkatli olmanızda yarar var. 70 pence (pens) için 5 kişilik interpol ekibini görevlendiriyorlar, ona göre!

Amsterdam'da otobüslerde hiç sansınız yok, kontrol hemen girişte. Tramvaylar ise hattına göre değişiyor. Ara kapılar açılıyorsa kontrol yok demektir. Metroda belli saatlerde istasyon girişlerinde kontrol var, zaten biletinizi basmak zorunda kalıyorsunuz. Uzun mesafeye gidecekseniz "minimal" basın. Yani tasarruflu olun. Kim görecek? Olur da kontrolör binmeye kalkarsa (çok zayıf bir olasılık, genellikle üniformalı ve güruh halinde dolaşıyorlar), hiç paniğe kapılmayın; tramvaydaysanız en yakın baskı aletine koşup biletinizi onaylatıverin, metrodaysanız kendinizi hemen dışarı atın. Yakalanırsanız, hiç kimsenin anlamadığı bir dilden ("hebe hübele" gibi) konuşmayı deneyin. Salak salak gülümsemeyi de ihmal etmeyin.

Floransa da metro yoksa da, çok güzel otobüslerimiz mevcuttur. Para ödemeniz gerekmez. Hatta şöförle "Abi, Floransa'nın içinden misin?" şeklinde muhabbet tesis etmeniz de mümkün. Olmadı, mevzuyu Fatih Terim'den açabilirsiniz.

Vatikan'da metro, tramvay, otobüs filan yoktur. Burada "beleş merdivenler" kullanılıyor...

AHMET KEKEÇ

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu