Sivil DGM'ye bak...

Nasıl da tevekkülle karşıladı... Bir an, incinmiş, gururu kırılmış, yüreği örselenmiş de, açık etmiyor diye düşünüyorsunuz. Biraz sesini yükselt be usta, uğradığın haksızlığı dillendirecek isyan sözcükleri dökülsün dudaklarından, itiraz et, bir şeyleri kır dök, ne bileyim, bağır çağır...

Hayır.

Bu tevekkülü "boyun eğiş" sananlara inat, o ısrarla sıcak, sımsıcak mesajlar gönderiyor: Yılmak yok, hüzün yok, ümitsizlik yok. Allah büyüktür. Biz, bu ülkenin insanları, hukuku aramaya devam edeceğiz.

Allah büyüktür.

Amenna ve saddakna.

Meclis, tam yetkiyle çalışıp sivil DGM'yi yasalaştırdığında, Adalet Bakanı Hikmet Sami Türk'ün iğvasına kapılan birçokları gibi, bu satırların yazarı da, sahiden birşeylerin değişeceğine inanmıştı.

Yanılmışım...

DGM'den asker üyeyi çektiğinizde, geride, "imha"yla "inşa"yı karıştıran sivil yargıçlar kalıyormuş meğer. Ahmet Taşgetiren, Abdurrahman Dilipak, Sezin Topçu Dilipak ve Adil Akkoyunlu "sivilleştirilmiş" DGM'nin kurbanı oldular işte...

"Sivilleştirilmiş DGM" ibaresinin başındaki "sivil" yaftası yanıltmasın sizi; muhakeme usulünde değişen bir şey yok. Değişen, yalnızca asker üye. Bu satırların yazarı öyle asker kökenli yargıçlar tanıdı ki, hukuka ve kamu vicdanına sadakat konusunda "benim" diyen birçok sivilden daha "sivil", daha merhametliydi.

Neden DGM?

DGM'leri "güya" sivilleştirerek, devleti Avrupa'nın baskılarından azade kılacağını zanneden yönetici sınıfın aklına, neden DGM'leri külliyen ortadan kaldırmak gelmez?

Adı üstünde Devlet Güvenlik Mahkemesi.

Devletimiz kendisini vatandaşına karşı "güvenlik"te hissetmiyor mu ki, bir tür "korunma" refleksiyle, sadakatından kuşku duyduğu vatandaşları ıslah edecek cezalandırma mekanizmaları oluşturuyor?

Suçlu devletlerin refleksi midirdir bu?

Başlı başına 312. maddenin varlığı ve DGM'lerin bu maddeyi yorumlayış biçimi, devletin "a priori" olarak vatandaşına karşı "suçlu" konumda olduğunun göstergesi sayılabilir mi?

Türk entelijansiyası, DGM'lerin "devrim yasaları"yla irtibatlı olduğunu ve "Cumhuriyet"le birlikte ihdas edildiğini öne sürüyor. Sanki, devrim yasalarıyla irtibatlı olması, onu "hukuken" meşru kılabilirmiş gibi...

Uzun yıllar, bu tür bir "özel mahkeme"nin hukuka uygun olup olmadığı tartışıldı. 12 Mart'ı izleyen yıllarda uygulama bir süre akim kaldı. 12 Eylül darbesinden sonra da "özel mahkeme" statüsünde varlığını pekiştirdi.

Türkiye Cumhuriyeti tarihi, bir anlamda, özel mahkemeler tarihidir. "İstiklâl Mahkemeleri" rejim muhalifi onbinlerce insanı yargıladı, binlercesini darağacına yolladı. "Yassıada Mahkemesi", "Sadrazam boğdurma" geleneğine nazire yapar gibi, Türkiye'ye hizmet etmiş bir Başbakan'ı (Adnan Menderes) ve iki Bakan arkadaşını darağacında sallandırdı.

"Sıkıyönetim Mahkemeleri" yüzlerce idam cezası verdi; 1971-1985 yılları arasında bu idamlardan 70 küsuru infaz edildi.

DGM'ler ise son sürat "kıyım"a devam ediyor.

Sorun şu:

DGM ibaresinin başına getirilen "sivil" yaftası bu mahkemeyi özel mahkeme statüsünden çıkarıyor mu?

Sivil DGM mağdurlarına geçmiş olsun diyordum.

Allah büyüktür.