Maddi kaynak yetersizliğinden her ay "herhalde bu son" diye çıkan, belki de bu yüzden bu kadar güzel çıkan ve muhabirlerini gelin ede ede neredeyse iki kişiye düşmüş kahraman bir ekibin elinden çıkan Turuncu dergisinin Eylül sayısında yayınlanacak röportaj için, bu kahramanlardan biriyle Şenler'le tuz kokulu bir deniz kenarında konuşuyoruz.

"Dönüşen başörtüsü algısı, bu algının kalplerden çıkıp çıkmadığı, aslında dönüşenin kalp olup olmadığı, tıpkı baştaki örtüler gibi kalplerin de aksesuvara dönüşmesi tehlikesinin geçen her gün acaba katlandığı mı" gibi konulardan hareketle meseleyi sebep sonuç ilişkisi içinde anlamaya, anlatmaya gayret ederken, cin gibi muhabirin çok zekice sorusu bölüyor zihinde birbiri peşisıra dizilen cevap cümlelerini: "Önemli olan insanın kalbinin temiz olmasıdır" konusuna ne buyurursunuz?."

Dinin ritüellerini yerine getirmeye çalışanlara karşılık, geleneğin kollektif zihninden çıktığı ve o zihniyetin bünyedeki toptan reddi nedeniyle de kayda değer bulunmadığı için çoğu zaman cevaba bile yeltenilmeyen, ama o kadar da kışkırtıcı bir soru bu.

Başındaki yarım bağlanmış örtüsünden şekil verilerek itinayla çıkarılmış kâhküllerini savururken, altın bileziklerini de şangırdatarak komşu oturmalarına giden kadın, her zaman olmasa da düğününde, eğlencesinde içmekten geri durmayan kahve müdavimi erkek gelenekselliğinin cümle olarak vücuda gelmiş hali karşısında önce bir şaşalıyorsunuz. Kolay soru, ama zor.

Hamarat elden çıkanlar

Kalpten bahsedecek her yazının en baştan "romantiklik"le, "duygusallık"la yaftalanması tehlikesine karşılık, bu kalbin temizliği meselesine bir gözatmak gerek. Çünkü, "Yaşlanınca tamam da... Bu genç yaşınızda neden başınızı örtüyorsunuz?" zihniyetinin incilerinden biri, bu "kalbin temiz olsun" yaklaşımı da...

İnsan içinde inancın gereklerine dair ne varsa hafif bir burun kıvırmayla boşaltma, kalbi akılla açıklanamayacak her türlü fonksiyonundan arındırarak temizleme halinin adı. Başörtüsünü kamusal alana yaklaştırmayan otoritenin "telkin"lerinden değil elbette bu; inanan, bilen ama yapmayan bir vurdumduymazlık şeklinin söze dökülmüş biçimi.

Kalbin her türlü işlevine kısa devre yaptırma uzmanı, bireyin realist ekonomi-politiklerle hayatını idamesini salık veren modern kalp mütehassısları ne der bu duruma acaba? Tozu, birikintisi, her bir kıyısı hamaratça süpürülmüş bir kalp midir sinede taşınması gereken?

İman, inanç, erdem gibi bilumum islerden temizlenmiş, sıfır kilometrede gıcır gıcır bir yürek midir insanı düzlüğe çıkaracak olan?

Ahlakını, inanç, erdem, değerler üzerine kurmuşların kalbi temiz olamaz.

O temizliğin, boşluğun içine çünkü, vicdan sığamaz.

Temiz kalbin, haksızlıkla, kötülükle, adaletsizlikle mücadeleyle işi olmaz. Kendisiyle, dünyayla mücadele etmeyen bir kalp de, en büyük bileşenlerinden biri olduğu ruhu çürütür. Tam da bu yüzden işte ak pak bir kalp, o kadar da iyi değildir.

Sesinizi geri veren kalp

İnancın gereklerine, erdemin ritüellerine karşı, "eylemsizlik" argümanı olarak öne sürülen kalbin temizliği, insanın en karanlık, en ürkütücü dip noktasını gösterir. Kalbin, duvarlarından sesinize ses veren temiz boşluğunda, bomboşluğunda soluk alıp vermenin gerilimi, burada duran insana herşeyi yaptırabilir.

Bu yüzden kalbi acıdan, tasadan, kederden, inançtan, değerden, bir duygu göstergesi olarak sevinçten, mutluluktan arındırmak için bütün bu çalışmalar.

Bu söz, hissizliğin profesyonellik olarak belletildiği modern çağ söylemlerinin, taklitler dışında kalbî olan hiçbirşeye tahammül edememesini de hatırlatıyor insana, geleneğin vurdumduymazlığının yanısıra...

Bir de işin şu tarafı var tabii, söz geçirilemeyen, çoğunluk insanı çaresizlikten delirme raddelerine getiren o hırçın hayata temiz bir kalple bakmak, saflığın kibarcasıdır bizim kıyılarımızda. Bu anlamıyla bile bir eksikliğin, tekamül edememişliğin resmidir yine.

Hâlâ kalbinin temiz oluşuyla gurur duymak isteyen varsa, engel olmayalım.

ÖZLEM ALBAYRAK

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan