Evet, işte bu...

Çoktandır bir Fenerbahçe yazısı (övgüsü) özlemi ile tutuşmuş duruyorduk. Ha bu hafta, ha öbür hafta derken, bayağı gerilim yaratıyor. Hani takım yıldızlardan kurulu, beklenti bol, lakin fazla naz da âşık usandırıyor. Bir iki kez beş attı ama, yazacağın yazı oynanan oyuna (ve rakibe) tekabül etmeli değil mi? Bu defa oldu... Taraftara "oh be.." dedirtti. Evet, işte bu... Fenerbahçe bu işte. Bu takımın şu oyununu alkışlamayıp da ne yapacaksınız. Benim gibi kaşının üzerinde gözün var mı diyeceksiniz. Evet, bunu yine yapacağım, ancak önce şu övgülerimi sıralayayım.

Elbette ki başta Baliç; onun tescil edilmiş klası. Attı, attırdı. Demek ki Anderson ile yan top alış-verişinde böylesi goller gelebiliyormuş. Sonra Anderson, Rapaiç, Yusuf ve diğerleri.

Madalyonun bu tarafı güzel; güldükçe güller açılıyor. Gelelim öteki tarafına. Bir kere Fener'in sadece sol kanadı çalışıyor. Tek kollu solak bir boksör gibi. Sağ kanat boş. Boş olduğu için Trabzon da orayı doldurmadı. Orada harman kadar açıklıklar belirdi maç boyu, bir giden olmadı.

İki: Golcüler, yıldızlar (Baliç, Andersson) ancak bir devre oynayabilecek güçteler. İkinci yarı hemen hiç depar atmadılar. Rapaiç bu ikiliye göre daha dayanıklı, daha da olabilir.

Orta sahada gûya güçlü, dayanıklı adamlar olsun istenmiş. Doğrusu da bu. Lakin Johnson güçlü ama ağır; tıpkı Uche gibi vücudu ile oynuyor. Ogün tabi top dağıtması dahil çok faydalı biri, ama o da sabit değil. Abdullah ikinci baharını yaşıyor sanki, çok gayret etti bu maçta, ama her halinden artık eski Abdullah olmadığı seziliyor. Mustafa Doğan dahi geri dörtlüde her an adam kaçıracak bir güvensizlik içinde bulunuyor.

Bunları bu güzel galibiyet (güzel oyun) ardından niye sıralıyorum. Şunun için Fenerbahçe evet, Trabzon'a beş attı. Ama Antep'in hakkından gelemedi. Bu hali ile Avrupa'ya çıktığını düşünün, ne yapabilir?

Meselâ Yusuf. Çok çalıştı, estetik futbolunu çalışkanlığı ile süsledi. Ama gelin görün ki, altı pastan iki gol kaçırdı, ona hiç yakışmadı.

Bütün bunlardan daha da önemlisi Fenerbahçe'nin takım oyununda henüz bir merhale kaydetmediğidir.

Lazetiç ve Revivo'nun kalenin önünde yüzde yüz gol pozisyonuna girmişken, ve en azından iki adam boşta top beklerken, bencillik edip kaleye vurmaları; hadi vurdular diyelim gol yapamamaları affedilir bir şey değildir.

Ankaragücü, Denizli galibiyetleri önemli değil, asıl siz Antep, Trabzon, Galatasaray maçlarına bakın demiştik. Eh, iki ileri bir geri Fener geldi Ali Sami Yen'e dayandı.