Güreş sporunun içindeki insanlar Vahap Pehlivan'ı çok iyi tanır. Tanımayanlar için bu büyük Şampiyonu tanıtmaya çalışayım.

Vahap Pehlivan Yüksekokul mezunu, maddi açıdan hali vakti yerinde bir Pehlivan'dı. Güreşin herşeyi ile neferiydi. Güreş konularının çözümü için 24 saat O'na 24 saat bile yetmezdi.

Yani, soyadı gibi Pehlivan'ın başıydı.

Kimseye eyvallahı yoktu. Doğru bildiği yolda giderdi.

Vahap Pehlivan geçirdiği beyin kanaması sonunda memleketi Malatya'da 60 yaşında hayata gözlerini kapadı.

Dünya ikinciliği ve Avrupa Şampiyonluğu bulunan bu büyük pehlivanın ölüm haberi Ankara'ya ulaşır ulaşmaz, dostları Malatya'ya koştu. Son görevlerini yerine getirmek için çırpınıp durdular.

Allah Vahap Pehlivan'ın mekanını cennet etsin.

Sözümü bununla bitireceğimi zannetmeyin.

Ömrünü güreş sporunun gelişimi için harcayan Vahap Pehlivan'ın ölümünde, bazılarının vurdumduymazlığını görünce "vefa" kelimesinin ne için sarfedildiğini bir kez daha anladım. Hele hele mevcut Güreş Federasyonu'ndan bir Allah'ın kulunun cenazede bulunmaması, herhalde bu büyük şampiyonu bir kez öldürdü.

Belirli kişilerin hizmetine girmekten başka bir şey yapmayan, bunu yaparken de yüzüne gözüne bulaştıranların bu denli vefasız olacağını hiç düşünmemiştim.

"Türk güreşini kurtaracağım" parolası ile göreve talip olanların vefasızlıkları son Vahap Pehlivan olayı ile iyice su yüzüne çıktı. Bunu görmek istemeyenler, yarın bu vefasızlığın kendilerine kadar dayanacağını bilmeleri gerekir. Bu sözleri bir hırsın esiri olarak yazmıyorum.

Ölümün, bugün Vahap Pehlivan'a, yarın ise onlara geleceğini düşünmek bile istemeyenlerin ortaya çıkarttığı tabloya isyan ediyorum.

Herşeyden önce, hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Vahap Pehlivan gibi büyük bir şampiyonumuzun böylesine garip ölmesini bir türlü içime sindiremedim.

GÜRAY SOYSAL

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu