Egebank operasyonu

İçi boşaltılan bankalar olayı kamu vicdanını derinden yaralamıştı. Vatandaşın devlete, hükümete, bürokrasiye, Emniyet'e ve hatta yargıya olan inanç ve güven noksanlığının zirveye çıkmasına neden olmuştu.

Ülkemizde, suistimal ve yolsuzluklar olaylarının yoğunluğu hepimizin malumudur. Ancak, cumhuriyet tarihinde ilk kez, banka ya da bankalar 65 milyon kişinin gözleri önünde içleri boşaltılmış ve ilk kez milletin sırtına milyarlarca dolarla ifade edilen inanılmaz faturaların yüklenmesine yol açmıştı. En vahimi ise yapılanların üzerine gidilemeyeceği inancının kamuoyunda yerleşmesi ve yolsuzlukla mücadelede genel karamsar bir havanın topluma hakim olması idi.

İşte bu nokta, toplumdaki anlamlı sistematiğin yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kaldığı, kuralsızlığın ve hukuk dışılığın kaçınılmaz yöntem olarak kabul görmeye başladığı dönemeçtir.

5 bankanın maliyetinin 8 milyar dolar olduğunu bilmeyen kalmadı. 8 milyar dolar deyip geçmeyin. Türkiye'nin bir yıllık cari işlemler açığına yakın bir tutar.

Daha beteri, bankalardan usulsüz yöntemlerle çekilen paralar Türkiye'de de kalmıyor. Yurt dışına transfer ediliyor. Ülkeden döviz çıkışına yol açıyor.

İNTİKAM MI; TEMİZELLER Mİ?

Egebank operasyonunun perde arkası henüz netleşmedi. Geç kalmış bir hesaplaşma mı yoksa gerçek bir temizeller operasyonunun başlangıcı mı? Bilemiyoruz.

Yolsuzluklarla ciddi ve topyekün mücadele olarak nitelendirilebilmesi için takviyeye ihtiyaç var. Yeni operasyonlarla desteklenmesi gerekir. İçi boşaltılan başka bankaların mevcudiyetine inanılıyor. Aynı fiili işleyenlerin aynı ya da benzer bir operasyona muhatap olmaları objektifliğin ve hukukun gereğidir.

Egebank operasyonu gecikmiş ya da geciktirilmiştir. Kamuoyuna yansıdığına göre, Hazine'nin raporunun netleştirilmesi için savcılık raporu geriye gönderiyor. Hazine, savcılığın talebini geciktiriyor. Raporun Hazine'de tutulmasının nedeni olarak da dönemin Hazine'den sorumlu Devlet Bakanı Hikmet Uluğbay ile Hazine Müsteşarı'na baskı yapılıyor.

Baskı ortamı kalkınca operasyon başlatılıyor. Bu tezin doğru olabilmesi için içi boşaltılan diğer bankaların ve boşaltma işini yapanların da üzerine gidilmesi gerekir. Bu kategoriye, mali durumu bozulduğu halde henüz el konulmamış bankalar dahildir.

Aksi halde değerlendirmeler, komplo teorilerine açık hale gelir. Güç dengelerinde, yeni balans ayarı yapıldığı sonucu çıkar.

Operasyonun esaslı bir temizlik harekatı olarak tanımlanabilmesi için sadece bankacılıkta değil toplumdaki bütün yolsuzluk iddialarının üzerine gidilebilmesi kaçınılmazdır.

Örneğin, Mavi Akım Projesi'nin, Karadeniz Otoyol Projesi'nin, bankaların özelleştirilmesi işlemlerinin, THY'nin uçak alımı gibi.

Operasyonların ucu kime dokunursa dokunsun takibat yapılabilirse kamu- oyu ikna olur.

Eğer, Egebank operasyonu gerçekten yukarılardan yapılan baskılar sonucunda gecikmiş ise baskıyı yapan kişi ya da kişiler ile bu talimatı yerine getirenlerin yargıya hesap verebilmesinin sağlanması lazım gelir.

Gecikmenin varlığı kabul ediliyor ise sorumluları da ortaya çıkarılabilmelidir. Bunların Bakan, Başbakan, Cumhurbaşkanı veya asker-sivil bürokrat olması halinde tavırlar ve takibatın yönü değiştiriliyorsa umutlanmamıza gerek yok.

Egebank olayında, en az Bakan düzeyindeki siyasilerin sorumluluğuna inanıyorum. Bu sorumluluk en iyimser yaklaşımla görevin suistimalidir. Bu da TCK'ya muhalif bir fiildir.

Egebank operasyonu Türkiye için tarihi bir fırsat, bir başlangıç olabilir. Solcu-sağcı, partili-partisiz, asker-sivil, fakir-zengin, Alevi-Sünni, güçlü-güçsüz, Kemalist-Kemalist olmayan, inançlı-ateist kim olursa olsun, ayırıma tâbi tutmadan, yolsuzluğa bulaşanların üzerine gidilebilirse Türkiye mutlu insanların yaşadığı bir ülke haline gelebilir.

Bekleyip, göreceğiz.