Bugün Karadeniz'e gidelim

Trabzon Belediyesi Kültür Müdürlüğü'nün yayınladığı, "Yaşayan Temeller" kitabından Hasan Birinci'nin fıkrası.

Dizinden rahatsız olan Temel doktora gider. Doktor:

- Rahatsızlığın nedir? diye sorar.

- Tizum ağuruyi.

- Yaşlılıktandır amca.

- Madem oyle, ebir tizum ta ayni yaşdadur. O niye ağrımayi?

Bu fıkrayı beğendiyseniz, aşağıdakilere de göz atmalısınız. Karadeniz'de şirin bir esnaf lokantasında geçen iki kısa parodi denemesi. Belki bunlar da hoşunuza gider.

Hamsiden başka ne var?

Garson, kapı önünde bağırmaktadır.

- Puyrun, puyrun, puyrun... Sıcak yemeklerumuz vardur, sulu yemeklerumuz vardur, puyursunlar efendum.

"İstanbullu" bir müşteri lokantadan içeri girer.

- Merhaba, iyi günler...

- İyi cunler... Hoşceldunuz, puyrun...

Müşteri, masalardan birini seçer ve oturur. Garson gelir.

- Hoşceldunuz peyum...

- Hoşbulduk.

- Ne istersunuz?

- Neler var?

- Hamsi çorba, hamsi tava, hamsi puğulama, hamsi ızgara, hamsi fırında, hamsili pilav, hamsi tolmasu, hamsili fasulye, hamsili paklava, hamsili...

- Yahu sizde herşey hamsili mi?

- Öyledur peyum...

- Kaç çeşit şey yapıyorsunuz öyle hamsiyle?

- Vallahi peyum, doğrusunu söylemek lazum ise, kırk çeşitu çoktan aştık.

- Sahi mi?

- Tabii. Şimdu yenileri için çalışmalarumuz sürayi...

- Ne gibi?

- Mesela "hamsili çola" üzerinde çalışıyoruz.

- Hamsili kola mı? Vallahi pes doğrusu.

- Öyle demayun peyum, pilirsiniz Karadenuz'un hamsisi meşhurdur.

- Tamam ama, hiç "hamsisiz" bir şey yok mu yani?

Garson biraz düşünür...

- Vaar...

- Nedir?

- Trabzonsipor var, Rizesipor var, Cirasunsipor var, Samsunsipor var...

(Duvarda Trabzonspor ve diğerlerinin fotoğrafları...)

Memleketin hali

- Puyrun, puyrun, puyrun... Sıcak yemeklerumuz vardur, sulu yemeklerumuz vardur, puyursunlar efendum.

Temel, lokantadan içeri girer. Dalgındır.

- Selamünaleyçüm...

- Aleyçümselam... Hoşceldunuz.

Temel, masalardan birini seçer ve oturur. Garson gelir.

- Hoşceldunuz beyum...

- Hoşbulduk hemşerum.

Lokantanın sahibi olan Dursun, garson ile Temel'e uzaktan bakmaktadır. Garson sorar:

- Ne istersunuz?

- Neler vardur uşağum?

- Hamsi çorba, hamsi tava, hamsi puğulama, hamsi ızgara, hamsi fırında, hamsili pilav, hamsi tolmasu, hamsili fasulye, hamsili paklava, hamsili...

- Pağa küzel bir çorba, bir hamsi tava, yanına bir de soğan cetur uşağum.

- Başüstune...

Az sonra yemekler gelir. Temel yemeğe başlar. O sırada lokanta sahibi Dursun, sık sık gelen müşterisiyle ilgilenmek için, güleç yüzle masaya yaklaşır.

- Afiyet olsun.

- Hoşceldunuz. Puyrun peraber olsun.

- Sağolun, siz puyrun. Ben tokum.

- Olur mu canum!.. Masamıza celmuşsunuz, bir şeyler içram edelum. Bari bir tatlı ısmarluyayum.

- Haçan ben pu loçantanun sahibuyum da... Nerede görülmuş loçanta sahibune müşterunun yemek ismarlatuğu?

- Yapma yahu... Haçan ben de deyrum ki bu adamı tanayrum, tanayrum da, nerden tanayrum? Demek ki buradanmış.

- Yahu hemşerum, neredeyse içi cünde bir geleysun, yemeğinu yiyeysun da hesabı çime ödeysun?

- Çime ödeyrum?

- Pağa ödeysun da... Nedur bu dalgunluk? Teessuf ederum yani.

- Kusura bakma hemşerum, çok dalgınım bugünlerde. Haçan kafam çok karuşuk.

- Hayırdur, nedir kafanu karuşturan?

- Bizim bir arkadaş, geçen gün bir soru sordu. Üç cündur onu düşünayrum. Babamı görsem zor tanurum bu kafayla.

- Hayrola, ne dedu?

- Sorma hemşerum, çok zor bir şey.

- Nedur?

- "Ne olacak bu memleçetun hali?" dedu.

---

---

« Geri Dön