Uşak'ın Eşme İlçesi Narlı Köyü'nde sabahın erken saatinde tütün tarlasına çalışmaya giden üç köylünün yolda karşılaştıkları "uzaylı"yı taşladıklarını hemen bütün gazeteler yazıyor. Milliyet gazetesi haberi Narlı köylülerinden Fevzi Can'ın ağzından "Uzaylı taşı yiyince kaçtı" başlığıyla vermiş. Hürriyet, "Uşak'ta 'uzaylı'yı taşla kovaladılar" diyor. Dikkat ederseniz, haber başlıkları o kadar "masum" değil! Değil mi ya; kimsenin yabancısı olmadığı en temel "köylü davranışı" zaten "taşlamak" değil midir? Yani özetle şöyle bir durum: "Haaa köylüler mi? Onlar zaten hayatta en iyi taşlamayı bilir!" Adına "köylüler" denilen bu toplumsal kesim, o "küçük dünyası" içinde o kadar "çağdışı"dır ki, tanımadığı her şey karşısında verdiği ilk tepki hemen yerden bir taş alıp "yabancı"nı üzerine fırlatmaktır! Bu yabancı "uzaylı" da olsa onlar için farketmez... Hem unutmayın, "köylüler"in birini ya da bir şeyi taşlaması da bir tuhaftır. Taşı bir tuhaf tutar ve bir tuhaf atarlar; şehirliler gibi yapmazlar...

Köylülerin taşladığı "uzaylı" haberi, benim görebildiğim kadarıyla, sadece Sabah'ta farklı bir biçimde yer alıyordu. Gazete, köylülerin "uzaylı"yı taşlamasını yeteri kadar ilginç bulmamış olacak ki, taşlama işine uzaylı ziyaretçileri de katarak şöyle başlık atmıştı: "Uzaylılarla taş savaşı" (I) Yoksa, diyorum -Narlı Köyü'nden üç köylünün tütün tarlasının yolunda olduklarını da hatırlayarak- "Buğday taban fiyatı" ve "tütün yasası" filan derken, köylülerin karşısına "uzaylılar" da mı geçti? Yoksa memleketteki "köylü nüfus"un bu derece kalabalık olması uzaylı ziyaretçilerin de mi kafasını attırmaya başlamıştı?

"Köylülük"? Arada bir tartışmayı akıl ettiğimiz bir konu... Son günlerde taban fiyatlarının düşük tutulmasıyla tekrar gündeme gelen bir konu... Mehmet Altan, hafta başında Radikal'den Neşe Düzel'in sorularını cevaplarken şöyle diyordu: "Köylülük sadece bir ekonomik fakirlik değil, bir zihniyettir de. Bu, dünyayı algılamakta zorlanma demektir. Bu zihniyeti aşmadan Türkiye sorunlarını çözemez. Türkiye'nin bugün en önemli sorunu köylülüktür." Altan'ın ve ona yakın düşünen kişilerin açıklamakla kalmayıp şiddetle savundukları tezler birtakım doğrulardan tabii ki uzak değil. Bu tezlerin beslendiği sayısal tabloların doğruluğu da epeyce ikna edici. Fakat bu hararetli tartışmada aksayan birtakım yanlar da yok değil mi? Bana sorarsanız, Türkiye'de "tarım devrimi"ni savunanların sorunun "sosyal" yanını hiç mi hiç hesaba katmamaları tartışmanın birinci aksayan yanı. Altan'ın dediği gibi, Türkiye'yi bu "devrim" sonrası "300 bin kişiyle" doyurmak belki mümkün; ama bunu nasıl başaracak, ilk ağızda çalışan köylü sayısını 11 milyondan 4 milyona nasıl indireceksiniz? Başbakan'ın 30 yıl önce uydurduğu "Köy-kent" projesi çerçevesinde kentlerin gerçekten de köyleştiği, milyonlarca insanın şehirlerde "köy hayatı"nı sürdürerek varolmaya çalıştığı bir ülkede bu devrimi nasıl gerçekleştireceksiniz? Altan'ın söylediği gibi köylüler gerçekten de, sadece bizde değil Batı ülkelerinin tarihinin bir döneminde de, ülkeleri yönetenler için asıl olarak bir "asker ve oy deposu" işlevi görmüşlerse, onları diğer toplumsal kesimlerden farklı olarak "siyaset dışı tutan" bu zihniyeti nasıl kıracaksınız? Ülkedeki "köylüler"in sorununu, ülkedeki "çiftçiler"in temsilcilerine anlatmaya çalışmakla bu işin altından kalkmak mümkün mü?

Sonuç olarak, "köylüler"den ülke ekonomisinin üzerine çökmüş "çekirgeler" gibi söz edilmesinden hoşnut olmadığımı söylemek isterim. Sadece hoşnut olup olmama meselesi de değil tabii; içinde büyük nüfus hareketlerinin öngörüldüğü (hani neredeyse "emredildiği"!) bir "tarım devrimi"ni "sosyal"i biraz daha işin içine katarak tartışmak daha işlevsel de olmaz mı?

Bakalım, bu tartışmaya belki devam ederiz...

KÜRŞAD BUMİN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu