Bizde adettir. Ölen spor adamlarımız ve gazeteci arkadaşlarımızın arkasından yazı yazarız. Hatta sıcağı sıcağına adına turnuva düzenleriz, sanki unutulmayacak, hatırlanmayacak diye bol bol atar tutarız. Ama senesi bile dolmadan silinip gider. Hepsi nur içinde yatsınlar...

Geçtiğimiz günlerde yine bir haber duyduk. Branko Stankoviç öldü, diye. Şimdi, ondan biraz bahsetmek istedim. Fenerbahçe'den sorumlu muhabirlik günlerimdi. Adım adım takip ettiğim Stankoviç'le neredeyse akraba gibi olmuştum. Evine rahatlıkla giriyor, ailecek görüşüyorduk. Benim Almanca bilmem ve Futbol Antrenörlük lisansımın olması Stan'la anlaşmama çok yardımcı oluyordu. Kendisi ile zaman zaman teknik konuları tartışabiliyordum. Ayrı bir özelliği vardı...

İşte bunlardan bazıları... Stankoviç'in lakabı "Ambasador"du. Birgün traşsız kravatsız çıkmazdı. Antremanlara gelişi futbolcularından önce olurdu. Ve disiplin, kurallara saygılı, otoriter yönü ile tanınmıştı. Bunların yanında cimriliği de vardı. Evindeki AYGAZ tüpünün bile parasını kulübe fatura ederdi. Sevgili Serkan Acar çok iyi bilir...

Branko Stankoviç bir futbol dahisi, mükemmel teknik adam, kibar insandı. Ancak... Zaman zaman hırçınlaşırdı. Çok önemli bir derbi maçı öncesi biz gazetecilerle toplantı yapıyordu. Sorulara dikkatle cevap verirken, kendisine futbol bilgiçliği taslayan, abuk sabuk soru ile alay etmeye çalışan genç muhabire cevabı şöyle oldu: "Hemen burayı terk et ve git seni buraya yollayan müdürün gelsin." Şaşırmıştık... Haklıydı Stankoviç. Spor sayfalarında magazincilerin, damatların, şarkıcıların, politikacıların köşe kapmaca temeli o günlerde atılmıştı.

"Anlayana Sivrisinek Saz..."

BEKİR BORAN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu