Her sayısıyla toplumsal tarihimize açılımlar getiren, her kesimden okuyucunun merakını karşılayacak bir içerikle çıkan Tarih ve Düşünce dergisi, bu sayısında Osmanlı toplumunda çok eşliliğin sanılanın aksine çok az olduğunu ortaya çıkarıyor. Dergiye ayrıca, Hayati Aktaş, Yunus Arif Seyfullahoğlu, Kâmil Yeşil ve Dursun Gürlek de tarihimize ışık tutan yazılarıyla katkıda bulunuyorlar.

Batılı ve yerli yazarlar arasında çokça tartışılan 'Osmanlı'da çok eşlilik' konusu Tarih ve Düşünce dergisinin son sayısında masaya yatırılıyor. Tarihi belge ve bilgilere dayanılarak hazırlanan kapsamlı sayı, Osmanlı'da çok eşliğiliğin sanılanın aksine düşük bir oranda yaşandığını ortaya koyuyor.

Said Öztürk, Osmanlı toplumunu inceleyen bazı yabancı seyyahların yaklaşımlarını aktarıyor. XVI. yüzyıl sonunda Alman protestan papazı Salomon Schwigger şu tespitlerde bulunuyor: "Türkler dünyaya, karıları da onlara hükmeder. Türk kadını kadar gezeni, eğleneni yoktur. Çok karılık yoktur. Her halde bu işi denemiş dert ve masrafa neden olduğunu anlayıp vazgeçmişler. Boşanma pek görülmüyor. Osmanlı topraklarını 1908'de gezen Amerikalı bir gezgin ise, "Türkiye'de çok eşlilik genel olarak sanılandan çok daha az yaygın. Çok eşlilik pahalı bir kurum. Bir Türk erkeği ancak çocuk sahibi olma isteği çok güçlüyse bu masrafa girişecek ve evinin huzurunu tehlikeye atacaktır" sözleriyle çok eşliliğin Osmanlı toplumunda yaygın olmadığını vurguluyor. Bu görüşü vurgulayanlar arasında Tanzimat'ın önemli yazarları da bulunuyor. Çok eşliliğe kısmen sıcak bakan Ahmet Mithat Efendi, çok evlilik yapanların çok nadir olduğunu ve Osmanlı ailelerinin % 95'inin tek eşli olduğunu söylüyor. Osmanlı'da çok evlilik yapan erkeklerin genelini altıncı, sandalcı, kaldırımcı, aşçı, sabuncu, çizmeci, çörekçi, çorbacı, simkeş gibi zenatkarlarla birlikte katip, imam, kadı, pazarbaşı, odabaşı, kapucu, kapucubaşı, kethuda gibi resmi görevliler oluşturmakta. Bu hassas ve tartışmalı konuya yazılarıyla İbrahim Güler ve Ahmet Sarbay da açılım getiriyor.
Tel: 0212-511 75 00