Bir "saha araştırması"ndan ve sonuçlarından sözetmek istiyorum. Bu köşenin kadim okuyucusu bilecektir (çünkü konu, önceki refikimiz tarafından, başka bir vesileyle gündeme getirilmişti); Amsterdam Üniversitesi Politikoloji Bölümü'nde okuyan bir grup öğrenci, "Karşılaştırmalı Politika" dersinde bir saha çalışması yapmak istediler ve alan olarak da Hollanda ile Türkiye'yi seçtiler.

Saha çalışmasının konusu "Bireysel yurttaş girişimleri karşısında, genel olarak politik kurumların, ulusal ve yerel basının, demokratik kitle örgütlerinin, uzmanlık kurumlarının tepki ve davranışları" idi.

Neden Hollanda ve Türkiye?

Birkaç yıl önce, Hollanda Kraliyet Ailesi'nin bazı harcamaları kamuoyunda tartışılmaya başlanmıştı. Türkiye'de ise Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer'in sahip olduğu villa basında speküle ediliyordu.

Bu konuya dair sıradan bir yurttaşın kafasında oluşabilecek sorular "kamuoyuna açık mektup" biçiminde formüle edildi.

Hollanda dilinde yazılan mektubun sahibi Egbert Kollaard, Türkçe mektubun sahibi ise Toros Akpınar'dı. Saha çalısması için Hollanda'dan 1248, Türkiye'den 1324 elektronik posta adresi saptandı ve açık mektuplar tespit edilen adreslere "aynı anda" gönderildi.

Hollanda'dan 695, Türkiye'den 42 cevap alındı. Aynı mektup Türkiye basınından elektronik posta adresi bilinen 416 gazeteci ve yazara da gönderildi ve ulusal basından 5, yerel basından 8, internet gazetelerinden 4 olmak üzere, toplam 17 cevap alındı.

Türkiye ulusal basınından cevap veren 5 kişiden ikisi açık mektubu aldıklarını, ancak hiçbir yorumda bulunmayacaklarını bildiriyordu.

Cevap lütfeden yazarlardan biri, "Cumhurbaşkanı'nın işlerini merak edeceğine, babanın kim olduğunu merak etsene!" tavsiyesinde bulunurken, bir diğeri "Merakınızı anlıyorum, ancak herkes bayrağının önünde eğildiğimiz Cumhurbaşkanı'na saygılı olmalıdır, yaptığınız işi bir kez daha düşünmenizde yarar var!" diyordu.

Köşesi olan bir gazeteci "Sizi kutlarım, ama, düşkırıklığına uğrayacağınızı şimdiden kabul edin, burası Türkiye!" diye "ağabeyce" tavsiyede bulunurken, köşe sahibi bir başka gazeteci de "Bu mektubu hazırlayanın zekasından şüphe duyduğunu" bildiriyordu.

İnternet gazetelerinden gelen bir cevap ise şu nezih cümleyle başlıyordu:

"Hadi ulan o... çocuğu!"

Bir başka internet gazetesi, saha araştırmacısına (Toros Akpınar'a) enerjisini "daha pozitif alanlarda harcaması" tavsiyesinde bulunuyordu.

Aynı mektup Hollanda basınından elektronik posta adresi bilinen 327 gazeteciye gönderildi ve toplam 145 vevap alındı..

İlginçtir (belki de "doğaldır" demem gerekiyor), Hollanda basınından gelen cevapların hiçbirinde küfür ve tahkir yer almıyordu.

54 gazeteci açık mektubu aldıklarını ve yardıma hazır olduklarını bildirirken, 42 gazeteci ise bu konuda "işbirliğini derinleştirme" önerisinde bulunuyordu.

25 gazeteci teşekkür ederek konu hakkında kendi yazdıkları yazıların bir kopyasını gönderirken, 13 gazeteci de Kraliyet ailesinin harcamalarının her zaman tartışma konusu olduğunu, özellikle sol partilerin bilinçli olarak konuyu gündeme tuttuğunu, dolayısıyla kendilerinin bu konuda fikir beyan etmelerinin doğru olmayacağını bildiriyordu.

Televizyonda çalışan bir gazeteci ise açık mektupta adı geçen kişiye (Egbert Kollaard'a), konu hakkındaki televizyon programına katılıp katılmayacağını soruyordu.

Sözkonusu "saha araştırması"ndan nasıl bir "sosyoloji" çıktığını bilmiyorum.

Toros Akpınar bilgilendirirse, bunu da bir şekilde dercederiz bu köşede.

Ancak, Kraliyet ailesi ve Cumhurbaşkanlığı'nın konuya yaklaşımı ilginç ipuçları sunuyordu.

Nasıl mı?

Hollanda Kraliyet Ailesi'nden bir yetkili, bir süre sonra Egbert Kollaard'ı arayarak, sözkonusu açık mektubu aldıklarını (nezaketle) bildirdi. Türkiye Cumhurbaşkanlığı'ndan ise, bugüne kadar "olumlu" ya da "olumsuz" hiçbir cevap gelmedi.

AHMET KEKEÇ

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu