Son zamanlarda tartışma programlarının gittikçe irtifa kaybettiği ve magazin bulamacından oluşan konuların, ciddi siyasi problemlermiş gibi yavaşça izleyenlere enjekte edildiği bir vakıa. Bunlardan magazinci Savaş Kalafat'ın Star'daki 'bilmem kimin annesi olduğunu iddia eden insanları bilmem kaçıncı kez gündeme getiren' veya buna benzer konuları show amacındaki konukların da katkılarıyla tartıştıran programının ya da Reha Muhtar'ın o bildik 'acı var mı acı' türündeki tatlı rating getiren tartışmalarının tarzları belli.

Burada asıl ele alınması gereken ise, Türkiye'de televizyonculuğun bir türlü profesyonel bir anlayışa oturtulamadığı, ratingin daima programcıların başında sallandığı... Sonuç ise, her türlü programın nasiplendiği bu anlayıştan, eli ayağı düzgün tartışmaların da payına düşeni aldığı.

Bunda, tartışılan konu hakkında bilimsel, aklı başında şeyler söyleyecek konukların geri plana itilerek, konuşmalarıyla mahalle kabadayılarına rahmet okutacak insanların öne çıkarılmasından, konukları uyarırken, alttan alta tansiyon yükseltmeye çalışan sunuculara kadar pek çok faktör rol oynuyor.

Ancak, olan yine izleyenlere oluyor. Bilgi edinmek amacıyla -tartışma programları neden izlenir ki- saatlerce sürecek bir tartışmaya uykusunu feda eden izleyici, ekran başından kalktığında elinde 'koskocaman bir sıfır' olduğunu hayretle görüyor çünkü.

Programlarıyla Türkiye'yi günlerce sarsacak gündem oluşturmayı başarabilen Hulki Cevizoğlu bile, Teke Tek'te, 'mahalle ağzıyla ajitasyon' mezhebinin Türkiye'deki bilinen en başarılı ismi olan İsmail Nacar'la Hüseyin Üzmez'in kapışmasından bir hafta sonra bu iki ismi konuk ederek, kafalarda 'Sende mi Brütüs!' istifhamı oluşturuyorsa, TV'ciliğimizin emekleme döneminden çıkmasına daha çok var demektir.

ÖZLEM ALBAYRAK

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu