Meclis'te neler olduğunu anlayan var mı? İsterseniz bir hafta önceyi hatırlayalım: Uyguladığı 'psikolojik savaş' taktiklerinin bir boyutu olarak ikili müzakereleri 'Şark usulü pazarlık' olarak dünyaya yansıtan Washington yönetimi, bu kampanyanın Ankara'da tepki uyandırması üzerine, 'mod' değiştirmişti. Hem de ne değiştirme... 'Şahinler' diye de anılan 'savaş lobisi'nin önemli unsurlarından Savunma Bakanı Donald Rumsfeld'e "Türkiye demokratik bir ülke" dedirtecek kadar...

Programına çıktığı PBS televizyonundan Jim Lehrer'e şunları söyledi Rumsfeld: "Türkiye demokratik bir ülke. Bu olayda kendilerinin nasıl bir rol üstleneceklerine dair bir dizi soruları bulunuyor. Bunun hakları olduğunu düşünüyorum. Ülkelerin başa çıkmaya çabaladığı çetin konular bunlar..."

Hangi amaçla söylenmiş olursa olsun doğru bu sözler... Her demokratik ülkede, 'savaş' söz konusu olduğunda, geniş tartışmalar yaşanır. Tony Blair'in İngiltere'si bile, yaygınlaşan tartışmalar sebebiyle, savaş kampından uzaklaşmaya başladı. Savaş bölgesindeki bir ülkede tartışmaların daha ciddi yürütülmesi doğaldır. Türkiye, Rumsfeld'in de kabul ettiği gibi, demokratik bir tartışmanın tarafı bugün. Meclis'in vereceği karar ülkedeki sistemin demokratik olma iddiasını da sınamaya yarayacak...

İşte, Ankara'da olup bitenleri anlamak, bu sebeple, çok zor.

Demokrasi temsilî bir sistem... Belli aralıklarla seçim yapılarak siyasi iktidar oluşur; hükümet, ülkeyi, mevcut hukukî yapı içerisinde, yurttaşların verdiği yetki istikametinde yönetir. Toplumla siyaset arasındaki ilişki, iktidarın temsil kâbiliyetinin de ipuçlarını taşır. Ülkeyi dört yıl boyunca yöneten politikacıların şimdiki Meclis'te bulunmamasının da ortaya koyduğu gibi, toplumla bağını koparan siyasî kadrolar, sandıkta tasfiye edilmeye mahkumlar...

Ak Parti iktidarı, daha üçüncü ayında, temsil noktasında patinaj yapıyor...

Halkın yüzde 94'ü bölgede bir savaşa karşı; Türkiye'nin savaşa taraf olmasını istemeyenlerin oranı daha da fazla. Son seçimden yüzde 35'e yakın oy başarısıyla çıkan Ak Partiyi iktidara taşıyan kitlelerin neredeyse bütünü ise savaşı ve Türkiye'nin savaşa taraf olmasını istemiyor. Buna rağmen, Ak Parti grubundan, Meclis'e bugün gelmesi beklenen 'yetki tezkeresi'ne olumlu oy verileceği mesajı alınıyor...

Ne oldu da, milletvekilleri, tavırlarını savaştan yana belirlediler?

Anayasanın 92. maddesinde öngörülen 'uluslararası meşruiyet' şartı sağlanmış durumda mı? ABD ve İngiltere'nin çabaları, BM Güvenlik Konseyi'nden 'savaş kararı' çıkarmayı henüz sağlayamadı; 'uluslararası meşruiyet' eksikliğine rağmen ülke topraklarında yabancı asker bulundurulmasına izin verilmesi, alenen 'anayasayı ihlâl' anlamına gelmez mi?

Hükümet, ABD ile kapsamlı pazarlıklar yürütüldüğünü, ekonomik, siyasî ve askerî konularda yazılı taahhütler alınmadan savaşa geçit verilmeyeceğini övünerek bildiriyordu. Türkiye'nin tezlerinin Washington tarafından bütünüyle kabul edildiği, kaygılarının giderildiği ve alınan taahhütlerin kayda geçirildiği bir gelişme mi yaşandı? Elde, yarın pişmanlık getirmeyecek sağlam bir taahhütnâme mi bulunuyor?

Bildiğimiz kadarıyla, üç konudaki pazarlıkta, ABD, Türkiye'nin kaygılarını gidermediği gibi, varılan mutabakatları belgeye bağlamaya da yanaşmadı. Peki, demokratik olduğunu Washington'daki 'Şahinler'in bile kayda geçirdiği Türkiye'de, AKP milletvekilleri, hangi sebeple, Meclis'e getirilen tezkereye olumlu oy verecek?

Bugüne kadar direnerek başardığı bir zaferi kendi elleriyle yok ediyor Ak Parti hükümeti. Meclis biraz daha ayak sürüse, tezkere konusu BM Güvenlik Konseyi kararına bağlansa, nefesi tükenmek üzere olan 'savaş lobisi'nin blöfü iyice ortaya çıkacak.

Meclis, savaşa geçit verirse, sadece bizleri hayal kırıklığına uğratmış olmayacak, ABD Savunma Bakanı Rumsfeld'i de "Türkiye demokrat bir ülke" dediğine pişman edecek... ABD'nin yanlış gerekçeli savaşını başlatmak Ak Parti'ye düşmemeliydi...

Yazık!

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu